วัดดอยป่าตาล

ประวัติวัดดอยป่าตาล
     อายุประมาณ 600 ปี ตั้งอยู่ที่บ้านเหล่ามะกอก ต.เถินบุรี สังกัดคณะสังฆหนิกาย ปูชนียวัตถุบรรจุพุทธเกศา ยอดฉัตรประดับแก้วศักดิ์สิทธิ์ และของมีค่าในวิหาร และพระพุทธรูป นอกจากนั้นยังมีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์อยู่บนยอดเขา แม้จะแห้งแล้งแต่ก็ยังมีน้ำอยู่ตลอด ก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2264 เดิมชื่อวัดม่อนวัวนอน หรือวัวดอยม่อนวัวนอน
     ในปี พ.ศ. 2471 ครูบาเจ้าศรีวิชัย หรือครูบาศิลธรรม ผู้มีบุญบารมีถืออรัญวาสีแคร่งครัดในจริยวัตร ได้เดินทางมาจากจังหวัดเชียงใหม่ โดยที่ท่านได้นำคณะสานุศิษย์และคณะศรัทธาในอำเภอเถินและอำเภอใกล้เคียงร่วมกันสร้างสิ่งต่างๆ ณ วัดดอยป่าตาล เช่น วิหาร เจดีย์ โดยที่ในเวลาต่อมากรมศิลปากรได้ขึ้นบัญชีไว้ว่าเป็นโบราณสถานแห่งชาติในปี พ.ศ. 2477 โดยได้ถือว่าเป็นสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์เป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองเถินมานาน ตรงกับวันเพ็ญเดือน 6 ขึ้น 15 ค่ำ
และเมื่อถึงวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ของทุกปี ประชาชนจะพร้อมใจกันไปนมัสการและสรงน้ำพระธาตุวัดดอยป่าตาลเป็นประจำทุกปี จึงถือเป็นประเพณีสรงน้ำพระธาตุวัดดอยป่าตาลสืบมาจนถึงปัจจุบัน.